تأثیر حمایت از طریق ساختاردهی و مسئله‌سازی بر روی مهارت‌های خودسازمان‌دهی نوشتار، توانایی نوشتن مقاله و زمان برنامه‌ریزی کلی زبان‌آموزان

تحقیق حاضر به بررسی تأثیر سازکارهای ساختاردهنده و مسئله‌ساز حمایت کننده بر روی مهارت‌های خودسازمان‌دهی نوشتار، توانایی نوشتن مقاله و زمان برنامه‌ریزی کلی در مرحله پیش نوشتار از مراحل نوشتن مقاله و همچنین بررسی نقش سطح زبان‌آموزان به عنوان متغیر تعدیل کننده در میان صد و بیست زبان‌آموز سطح پیش متوسط و صد و بیست زبان‌آموز سطح پیشرفته پرداخته است. پس از فرض نمرات پیش‌آزمون به عنوان همگام، محققان نتایج پیش‌آزمون و پس‌آزمون شرکت‌کنندگان را در یک آزمون مهارت نوشتار و یک آزمون مهارت خودسازمان‌دهی و همچنین زمان گزارش شده برای برنامه‌ریزی پیش از نوشتن مقاله در پیش‌آزمون و پس‌آزمون را مقایسه کردند. نتایج سه آنالیز کوواریانس دو سویه نشان داد که سازکارهای حمایت‌کننده به تغییرهای چشمگیری در مهارت‌های خودسازماندهی نوشتار و توانایی نوشتن مقاله انجامیدند. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده سازکارهای ساختاردهنده و مسئله‌ساز حمایت کننده به طرز چشمگیری زمانی را که زبان‌آموزان بری برنامه‌ریزی قبل از نوشتار صرف می‌کنند، افزایش داد. نتایج نشان داد که در کل هنگامی که دو سازکار حمایت کننده با هم ارایه شدند، بهترین تأثیر را داشتند. همچنین هیچ تأثیر تعدیل‌کننده‌ای برای سطح زبان‌آموزان بر روی متغیرها مشاهده نشد.